Het bestuderen van de geloofsleer wordt alom beschouwd als de belangrijkste en meest edelmoedige van de islamitische wetenschappen omdat het onderwerp voornamelijk betrekking heeft op Allah en wie Hij is. Tegelijkertijd is het een onderwerp dat met voorzichtigheid betreden moet worden omdat het verder ook betrekking heeft op zaken die het menselijke verstand niet volledig kan bevatten, namelijk het ongeziene.

Alles wat een gelovige aangaande het ongeziene dient te weten wordt uiteengezet in de Koran en de Soennah. In de eeuwen daarna hebben onze geleerden, moge Allah hen genadig zijn, gepoogd om puntsgewijs de geloofsartikelen op te sommen en toe te lichten waar nodig. Daarin zijn opvallende ontwikkelingen en prioriteringen te zien. In deze studie gaan we analytisch bekijken hoe deze ontwikkelingen en prioriteringen tot stand zijn gekomen. Daarnaast duiken we in één van de meest klassieke werken in geloofsleer: Usoel as Soennah (Fundamenten van de geloofsleer) van imaam Ahmad ibn Hanbal.